Eind januari bezocht ik met proefpartner-vinoloog
Alexander de grootste biowijnbeurs ter wereld: de Millésime Bio in de aangename
studentenstad Montpellier.
De interesse in biologische wijnen is gegroeid de
laatste jaren; het aantal exposanten is uitgebreid, net als
het bezoekersaantal.
proeven
De geproefde wijnen van wijnjaar 2015 uit Zuid-Frankrijk bleken
over het algemeen beter dan die van 2014. Er kunnen grote verschillen zijn in
een land, streek, en tussen verschillende producenten; het is nodig om altijd zelf
de proef op de som te nemen.
Een aanwezige Italiaanse producent raadde ons zijn 2013 barbera
ernstig af; hij was er bepaald niet tevreden over. Na proeven viel die ons best
mee; we kwamen fors minder geslaagde wijnen tegen die als prima werden
aangeprezen.
Van bestaande leveranciers
Domaine St.Roman d’Esclans uit de Provence en Domaine Sauvète uit de Loire
proefden we nieuwe jaargangen van de nu nog voorradige volgende wijnen:
Air de Famille rosé 2015, prima, veel fruit, iets anders
van smaak dan de grandioze 2014 wegens een niet-dominant bittertje
Oneiros sauvignon blanc 2014, nu nog vrij jong voor een langer houdbare sauvignon, ontwikkelt zich goed, gaat
veel lijken op de overheerlijke 2012 die eerder “goud” op deze beurs scoorde
Daarnaast een aantrekkelijke Provence witte wijn, gemaakt
van rolle ofwel vermentino druiven.
En vele andere, uit bv. de Rhône (vrij prijzig; >20 euro, doch het bedrag waard), met onbekende druivenrassen zoals een interessante roséblend met Caladoc en uit de Savoie: Altesse en Jacquère (de ca.15 geproefde monocépages vonden we minder geslaagd, op een na, òf echt eetwijnen d.w.z. niet geschikt om op zichzelf te genieten).
voorlopige conclusie
We merkten dat relatief veel rode wijnen te heftig waren; veel tannines, concentratie, vaak onvoldoende fruit om dat te balanceren en drogend in de afdronk. Bij de betere merk je dat het fruit het op termijn kan goedmaken; laten rijpen en geduld hebben. Wat mij betreft duurt dat veelal te lang. Ik wil wijnen bieden die nu en de komende jaren aantrekkelijk zijn. Wit en rosé waren soms verrassend goed, bij een interessant prijs-kwaliteitsniveau.
En vele andere, uit bv. de Rhône (vrij prijzig; >20 euro, doch het bedrag waard), met onbekende druivenrassen zoals een interessante roséblend met Caladoc en uit de Savoie: Altesse en Jacquère (de ca.15 geproefde monocépages vonden we minder geslaagd, op een na, òf echt eetwijnen d.w.z. niet geschikt om op zichzelf te genieten).
voorlopige conclusie
We merkten dat relatief veel rode wijnen te heftig waren; veel tannines, concentratie, vaak onvoldoende fruit om dat te balanceren en drogend in de afdronk. Bij de betere merk je dat het fruit het op termijn kan goedmaken; laten rijpen en geduld hebben. Wat mij betreft duurt dat veelal te lang. Ik wil wijnen bieden die nu en de komende jaren aantrekkelijk zijn. Wit en rosé waren soms verrassend goed, bij een interessant prijs-kwaliteitsniveau.
Een stuk of vijftien wijnen, ook van andere producenten gaan we over enige tijd naproeven; op je gemak in Nederland proeven is anders dan op een beurs, en de wijn ontwikkelt zich in de tijd nog. We proeven alles op z’n minst tweemaal; wordt vervolgd.
Mocht je zelf nog eens in Montpellier zijn; voor een
mooie avond met live muziek, tapas, bijpassende wijnen en goed wijnadvies, ga
naar trinquefougasse.com
enkele links, ook naar andere producenten:
webwinkel Maxwijnimport.nl
